Κισσός |Hedera Helix L. (Ivy)

Γνωρίστε 20 είδη δένδρων, 20 είδη θάμνων και 16 είδη αρωματικών – φαρμακευτικών ποών αντιπροσωπευτικών της χλωρίδας της Ολυμπίας και της ευρύτερης περιοχής

Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Ολυμπιακός Βοτανικός Κήπος
Κισσός |Hedera Helix L. (Ivy)

Hedera helix L.

Κισσός η έλιξ
English ivy, European ivy, ivy
Lierre anglais, lierre européen, lierre
Englischer Efeu, Europäischer Efeu, Efeu

Το γνωστότερο στην Ελλάδα είναι το καλλιεργούμενο αλλά και αυτοφυές είδος Κισσός η έλιξ (Hedera helix), κοινά κισσός.
Αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων και σπάνια δενδρύλλιο. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή και καρδιόσχημα. Τα άνθη του δίνουν γύρη μέτριας αξίας και μέλι λευκό αρωματικό που κρυσταλλώνει γρήγορα. Ο καρπός είναι ράγα, συνήθως μελανού χρώματος, με 2-5 σπέρματα. Ο κισσός ήταν γνωστός στην Ελλάδα από την εποχή του Ομήρου και ονομαζόταν «Διονύσιον», επειδή ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο. Οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν με κισσό τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, επειδή τον θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από τη μέθη. Σε ορισμένες τελετές έδιναν στο Διόνυσο και το επώνυμο «Κισσός», επειδή όταν ήταν μωρό του φορούσαν  ένα στεφάνι από κισσό. Εκτεταμένες αναφορές στον κισσό κάνει ο Θεόφραστος στο έργο Περί Φυτών Ιστορίαι, καθώς επίσης και ο Διοσκουρίδης, που τον θεωρεί πανάκεια για πολλές ασθένειες. Ο Θεόφραστος περιγράφει λεπτομερώς και ακριβέστατα τον κισσό. Μεταξύ άλλων τον χαρακτηρίζει φυτόν αείφυλλον, θαμνώδες, αποδενδρούμενον, αερόρριζον, οψίκαρπον, φιλόψυχρον, έμβιον, επαλληλόκαυλον.

The most famous in Greece is the cultivated but also native species of ivy (Hedera helix), common ivy.
Evergreen shrub, long-lived, climbing or reptile and rarely sapling. Its leaves are alternate, with long stem, oval, triangular, rhomboid and heart-shaped. Its flowers give moderate pollen and white aromatic honey that crystallizes quickly. The fruit is a rail, usually black in color, with 2-5 seeds. Ivy has been known in Greece since Homer’s time and was called “Dionysius” because it was dedicated to the god Dionysus. Ancient Greeks crowned Dionysus’ statues, poets and poets with ivy because they considered him a symbol of immortality and an antidote to headaches from drunkenness. In some ceremonies they were given Dionysus the surname “Kissos” because when he was a baby they were wearing an ivy wreath. Theophrastus makes extensive references to ivy in his work on Plant Histories, as well as Dioscurides, who considers him a panacea for many diseases. Theophrastus describes the ivy in detail and precisely. Among other things, it is characterized as an invertebrate, shrubby, deciduous, aerated, opicarbon, benevolent, immature, superficial.

Skip to content