Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Ολυμπιακός Βοτανικός Κήπος
Συκιά | Ficus carica L. (Common fig)
Ficus carica L.
Συκιά
Common fig, Common fig tree
Figuier, Figuier de Carie
Echte Feige
Δενδρύλλιο ύψους μέχρι 5 μ., φυλλοβόλο και σπάνια 10μ., ύψους. Κοινότατο στην Ελλάδα και αυτοφυές σε άγρια κατάσταση, καλλιεργούμενο με διάφορες ποικιλίες για το νωπό ή ξηρό καρπό του. Καταγράφεται για πρώτη φορά το 700 π.χ. από τον ποιητή Αρχίλοχο (περ. 680-630 π.χ.)και αποτελούσε μαζί με τις ελιές και το αμπέλι ένα από τα κύρια συστατικά της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων. Η συκή, στην αρχαία Ελλάδα σύμβολο της γονιμότητας και του Διονύσου, ένα προσωνύμιο του οποίου ήταν Συκίτης. Το δέντρο ήταν γνωστό από τους προϊστορικούς χρόνους. Συγκεκριμένα στον προϊστορικό οικισμό Πολιόχνη, στο νησί της Λήμνου, έχουν βρεθεί απανθρακωμένα σύκα.
Deciduous sapling up to 5m in height, rarely 10 m. Common in Greece and native to the wild, cultivated with various varieties for its fresh or dried fruit. It was first recorded in 700 BC. by the poet Archilochos (ca. 680-630 BC) and constituted with olives and vineyards one of the main components of the diet of the ancient Greeks. The fig, in ancient Greece a symbol of fertility and Dionysus, a surname of which was a Sykite. The tree has been known since prehistoric times. Specifically, in the prehistoric settlement of Poliochni, on the island of Limnos, charred figs have been found.
